Sixpack...

Sixpack.... Ja Jéfrem heeft er ook één, wel een beetje verborgen, maar ik heb h'm wel... Maar goed, het was natuurlijk nummer zes die afgelopen maandag naar binnen stroomde en ook meteen, als het goed is, de laatste!!!!

Voordat ik maandag nummer zes mocht ontvangen ben ik bij Mia Poelen geweest om kennis te maken met CureTape. Zij beplakte mij op m'n borst en rug met een flexibel, fluorescerende blauwe tape. Ze waarschuwde me al vast dat de tape erg goed plakt. Oftewel, eraf halen is hetzelfde als harsen. Ik hoor sommige mensen al genieten. Auwwwww...

In het CWZ aangekomen moet ik eerst even langs bij Dr. Oosterveld, alles is in orde en ik mag me gaan melden op B09. Zij vertelde ook nog even dat zij er géén moeite mee heeft als ik meteen doorga met bestralingen, klinkt goed. Eerst de scan van 3 december maar eens afwachten. Maar goed, meteen doorgaan met de bestralingen zie ik persoonlijk wel zitten. Zit nu toch in een bepaalde "flow".. Hoe klinkt dat???
Op afdeling B09 aangekomen is Marleen mijn PA voor de laatste cocktail. Gerda komt vragen of ik iets te eten wil, nou laat maar, alleen de gedachte al roept bepaalde gevoelens in m'n slokdarm op... Uiteindelijk toch maar een klein toetje en een jus 'd orange genomen, dat is dan ook echt alles. Weet nog dat ik de eerste keren boterhammen, soep, tosti's, toetjes, enz verorberde. Het schijnt zo te zijn dat je brein bij de gedachte aan een kuur al een soort reactie oproept...
Ik hoop die reactie dan maar niet meer mee te hoeven maken.
De hele cocktail ging voor m'n gevoel stukken beter als de vorige keer. Voor de dames en heren van de afdeling hadden we een grote doos Merci meegenomen voor alle goede zorgen van de afgelopen maanden. Daar wisten ze wel raad mee was het antwoord... Een dag later had ik al een kaartje in de bus liggen van de afdeling, geweldig. Overigens blijven er nog steeds kaartjes, telefoontjes, mailtjes, enz. van diverse personen binnen komen met de beste wensen, erg leuk en opbeurend allemaal. Allen hartelijk bedankt hiervoor.

Wat betreft de CureTape, het heeft voor mij erg goed geholpen. Was ik de laatste keer nog "spuugziek" op woensdag en compleet lamlendig op donderdag, nu was de woensdag en donderdag een stuk aangenamer. Wel een beetje minder als normaal, maar niet te vergelijken met de laatste keer. Voor het "volle"gevoel had ik iets anders bedacht, DROP, DROP, DROP en nog eens DROP.... Als ik een dropje in de mond had, had ik niet dat "volle"gevoel. Ideaal dus. Heb van de week denk ik wel een paar kilo drop verslonden... Aankomende week dus maar afkicken... In het CWZ hadden ze niet zoveel oren na de CureTape, ja zal wel kreeg ik te horen. Hmmmm, later hoorde ik dat het niet medisch bewezen was... Nou, als 9 van de 10 er baat bij hebben is het volgens mij aardig bewezen, maar ik ben natuurlijk dan ook géén dokter...
Wat mij betreft, Mia van harte bedankt voor het intapen. Zal het zeker aanraden bij andere lotgenoten. De kids vonden het overigens wel een erg "coole" kleur.

Het is nu zaterdagavond en ik begin ondertussen de meeste smaken wel weer te herkennen, ook wel lekker. Gisteravond bij de wagen had ik nog niet veel smaak, maar dat was maar goed ook, we hadden Rösti's van een jaar oud!!! Ach, als het gebakken is in 180 graden dan zijn de meeste beestjes wel dood, toch???
Kortom, het gaat de goede kant op. Van de week weer lekker aan de gang met m'n conditie, heb er zin in. Wel raar dat je nu niet naar een volgende kuur hoeft toe te leven. Kan dat gevoel niet helemaal beschrijven, maar heb het al meer gelezen bij lotgenoten.
Maar goed, komende week eerst maar eens genieten van het "goed voelen" en van Sint en de Pietermannen natuurlijk...

Welterusten allemaal en tot de volgende keer maar weer...

Nog enne te goan...



Hallo iedereen, daar is ie weer een keer. Hoe is met jullie allemaal? Met mij is het naar omstandigheden GOED, zei ons Mam altijd... Heb al van verschillende mensen om me heen gehoord dat ze de positieve benadering door mij met het hele gebeuren herkennen van de manier waarop ons Mam met haar situatie omging... Voor mijzelf is dat een enorm compliment en ben ik er trots op dat ik onder andere dat van haar heb mogen meekrijgen. Dank je Mam...

 

Kortom, op het moment zit ik lekker in m'n vel.

Dat was vorige week wel anders. De chemo heeft me behoorlijk te pakken genomen. Woensdag was de minste dag, ongeveer de hele dag spugen en lamlendig voelen. Nog wel geprobeerd gewoon te eten maar op d'n duur geef je dat wel op... Kortom, een dag om gauw te vergeten. Donderdag niet meer spugen, heb ook helemaal niets gegeten en gedronken, dus al een stuk beter dan de woensdag. Later in de avond, rond tienen, begonnen aan de nasi van Thea. Kleine beetjes, helemaal top... Om de smaakpapillen wakker te schudden heb ik de Ketjap Manis erbij gehaald en ja hoor er prikkelt iets...

Vanaf vrijdagmorgen gaat het met het uur vooruit, heerlijk. Lekker weer de dingen doen waar ik zin heb. Voetballen met Jens, zondagmorgen met z'n allen naar het bos, zondagmiddag de kids uit Heumen op bezoek gehad, met de klas van Amber naar NEC geweest, bouwen aan de carnavalswagen, effe lekker bijkletsen bij JWR op het kantoor, meterkastje opgeknapt, familie van Wijk op bezoek gehad, enz...

 

De kinderen uit Amber d'r klas denken nog steeds dat ik Bikkel, de mascotte van NEC ben!!! Heb effe Bikkel opgezocht op de site van NEC, zijn paspoort komt in de buurt van dat van mij, ahum...

 

 

 

Vandaag nog even lekker wezen crossen met Jens in het bos, heb een poging gedaan om een video te maken...

 

 

Verder ga ik morgen, voordat ik naar het CWZ ga voor de laatste cocktail, naar Mia Poelen om me te laten intapen met CureTape. Dit schijnt te helpen tegen de misselijkheid. Heb haar gebeld en Mia bevestigde dit, meteen een afspraak gemaakt. Ben benieuwd wat het wordt... Het enigste wat kan gebeuren is dat het NIET werkt. Dat is te overzien, toch? Verwijderen van de tape, ja dat is wat anders. Heb al een aanmelding binnen om de tape te verwijderen, tuurlijk van Wen, wie anders... Als je binnenkort dus iemand hoort schreeuwen, niet meteen de telefoon pakken!!!

Ach als het helpt, dan is dat laatste ook wel te overzien, denk ik.

 

Als laatste heb ik via Wen d'r facebook nog een mooi verhaaltje gevonden over de rugzak van het leven...

 

 







 

Vond h'm wel toepasselijk omdat ik vaak met m'n rugzak op pad ben, op de motor, op vakantie, naar het bos, op de fiets, enz...