Ervaring rijker...

Zoals de titel al vermeld, ik heb er weer een ervaring bij en wat voor ééntje!!!
Vorige week ging het nog allemaal van een lije dakje. Afgezien van dat de bestralingsmachine, de Mosa, donderdag al defect was in Beugen. Daardoor moest ik donderdag en zaterdag naar het CWZ. Daar staat de Castor en de Pollux, dit zijn de namen van de bestralingsmachines. Heb het even voor jullie opgezocht:
 

Castor en Pollux, waren de tweelingzoons van Jupiter en Leda en werden beschouwd als de beschermgoden van de zeelieden...

 

Mosa betekend fontein...

Het is maar dat jullie het weten!!!

Ze hadden me woensdag, de eerste bestralingsdag, niet verteld dat ik niet aan de knoppen van de machine mocht zitten, maar of daardoor de machine defect is gegaan...

Hieronder een foto van de Mosa. Ik lig met m'n hoofd naar de machine toe. Het ronde grijze ding aan de bovenzijde is de kop, daar komen de straaltjes uit. Deze kop kan in z'n geheel, 360 graden, om de tafel heen draaien. Als ik op de tafel lig en bestraald wordt lig ik met m'n hoofd ter hoogte van het woord Axesse. Hoop dat het een beetje duidelijk is.

 

 

Maar goed, tot maandag alles palletti maar toen.

Het duurde al langer voordat ze me goed op de bank hadden liggen, daarna deed de CT-scanner het niet en moest er het één en ander gereset worden. Toen dat gelukt was bedacht ik me in één keer dat ik niet was wezen pi....

Toen was de boot aan, ik realiseerde me dat ik vast lag aan de bank, strak in het masker en dat alles bij elkaar bracht mijn brein compleet op hol...

Oftewel een "paniekaanval" denk ik.

Ik kan jullie vertellen, het is een hele ervaring, maar géén prettige!!!

Ze hebben me snel los gemaakt en bevrijd van het masker. Even rechtop zitten en opnieuw proberen maar zogauw het masker erop ging, gingen bij mij de belletjes alweer rinkelen.

 

Kreeg nog een Oxazepam mee om smiddags wat rustiger te zijn. Op de terugweg in de auto zo ongeveer alle hier niet te vermelden woorden gebruikt om m'n eigen kwaadheid kwijt te raken. Vroeg m'n eigen af, waarom zou het vanmiddag en de rest van de bestralingen wel lukken als het nu niet lukt???

 

Smiddags weer op pad, nu ging Wen mee, mocht nl niet rijden met een Oxazepam achter de kiezen. Deze keer ging het goed, wel nog wat warme momenten gehad maar het ging goed. Gelukkig maar..

Tactiek, je ademhaling goed in de gaten houden, denken aan leuke dingen, dingen die je nog moet doen, meezingen met de hard gezette muziek, aftellen van het aantal beschietingen per richting enz.

 

Dinsdag ging het al weer makkelijker, ondanks dat de machine halverwege even in storing ging, natuurlijk net nu...

De aanwezige technicus hoorde van de dames dat ik iets in de elektro deed en aan de relais kon horen wanneer ik beschoten werd. Hij was dolblij dat er eindelijk is iemand was waar hij mee kon praten. Mocht ik even een kijkje nemen in de technische ruimte en achter de machine, zeer indrukwekkend allemaal... Wat een techniek... Zie de foto's hieronder.

 

 

 

 Heb een link gevonden van technische informatie over hoe het allemaal in z'n werk gaat bij bestralingen. Zie de link hieronder:

http://www.catharinaziekenhuis.nl/files/Patient/Patientenfolders/Radiotherapie/Technische_informatie_bij_bestraling.pdf

Vandaag, donderdag 17 januari, ging de bestraling alweer makkelijker.
Toch zal ik niet zo relaxed meer onder de machine komen te liggen als de eerste drie keren. Jammer maar helaas. Het kost me nu meer energie dan voorheen, volgens mij gewoon omdat ik me geestelijk veel meer moet opladen. Verder had ik vandaag een beetje last van m'n slokdarm, dat begint zo'n beetje halverwege de behandeling en duurt tot een week na de laatste bestraling. Het zij zo...

Groetjes en tot de volgende keer...
 

 

 

 

 

 

 

"Glow in the Dark"

Hallo Allemaal, daar is hij weer een keertje...
Allereerst voor iedereen een gelukkig, leuk, plezierig maar vooral gezond 2013!!
Wat mij en m'n gezin betreft willen wij 2012 maar zo snel mogelijk vergeten. Het aantal minder leuke dingen was iets groter dan het aantal leuke dingen afgelopen jaar... Buiten dat heb ik uiteraard toch genoten van vooral de "kleine" dingen... De laatste week van 2012 zaten we met 3 van de 4 aan de antibiotica!!! De laatste weken van het jaar heb ik vrijwillig verplicht met een baard rond gelopen omdat m'n rechtse wang ongeveer compleet ontstoken was door terugkerende baardharen... Inmiddels is de baard weer verleden tijd, Wen ook weer blij?!?
Maar goed, 1 januari om 00.05 uur hebben we samen met de complete crew van CV Das Goed Zat, inclusief de meeste kids, 2012 letterlijk en figuurlijk weggeschoten. Was erg gezellig met z'n allen.

Afgelopen woensdag ben ik begonnen met het ontvangen van de eerste straaltjes. Daarvoor moest ik naar de dependance van het UMC Radboud in het Maasziekenhuis in Beugen. Deze dependance is sinds november geopend. Erg mooi en rustig. Kortom, niet onplezierig om te verblijven, al is de reden natuurlijk weer een ander verhaal. Voordat ik naar het bestralingsapparaat ga krijg ik uitleg over het hele reilen en zeilen en laten ze me zien waar wat gebeurd.

Tijdens de laatste scan en het passen van het masker, eind December, hebben ze markeringsstrepen over m'n bovenlijf getekend met inkt. Niet teveel zeep gebruiken bij het douchen, dan blijft het wel zitten tot januari werd er gezegd!!!
Nou, dat heb ik geweten... Ben drie keer terug geweest om de lijntjes opnieuw erop te laten kleuren. De laatste keer hebben ze gedacht, die zullen we krijgen!
Extra veel inkt of oude inkt bleek later want ik was nog niet thuis of het begon pittig te jeuken en een dag later kwamen de eerste rode verschijnselen van irritaties!!! Ahhhhhh, waarom dit nu weer. Tegelijkertijd begonnen m'n voeten ongelofelijk te FIKKEN nachts, wat is dit nu weer? Navraag gedaan bij het CWZ, was niet bekend als bijverschijnsel van de chemotherapie. Tuurlijk, ik heb weer iets aparts... Afgelopen woensdag hebben ze het gewoon met watervaste stift gedaan, kan dus ook, wel zo praktisch.

Verder met de bestralingen. Je ligt op een smalle plank waar diverse onderdelen omheen kunnen draaien. Met het masker wordt ik vast gelegd op de plank, daarna gaan ze de tafel verder afstellen met behulp van de bovengenoemde lijnen. De verpleegkundige verdwijnt dan naar een andere kamer en je bent alleen met het apparaat. Voordat de echte bestralingen beginnen wordt er nog een scan gemaakt met de laatste fine-tuning zodat je precies hetzelfde ligt als de voorgaande keren. De tumoren in de oksels worden van 2 kanten beschoten en die in m'n borstholte van 3 kanten. Aan het geklik en geklapper van de relais, beroepsmatige afwijking van een elektricien, weet ik wanneer de straaltjes komen. Per richting meerdere malen, ben maar gestopt met tellen en gaan luisteren naar de radio die er gelukkig ook is. Na ongeveer 20 minuten ben ik klaar en kan ik weer huiswaarts... Ik merk er tot nu toe weinig van, al denk je af en toe iets te voelen tijdens de bestralingen. Maar dat zal wel tussen de oren zitten. Volgende keer zal ik wat foto's plaatsen.
Verder kan ik bijna alle bestralingen in Beugen ophalen, wel zo makkelijk. Alleen volgende week vrijdag moet ik naar het CWZ omdat de machine in Beugen een onderhoudsbeurt krijgt...

O ja, over de titel het volgende:
Glow in the Dark = Door de bestralingen geef ik in het donker licht!!!

Groeten aan iedereen en tot de volgende keer.