Petten.

Wat een titel, Petten. Nu heb ik altijd wel een pet in de buurt en regelmatig op m'n kop, maar nu is het toch anders. Waarom? Gisteren merkte ik dat m'n haren, voor diegene die het nog wisten het zijn er niet zoveel meer, losser kwamen te zitten. Kortom, de chemo heeft ook z'n invloed gehad op m'n haren. Nu heb ik redelijk wat petten op voorraad maar die zijn niet echt meer voor de zondag om het zo maar eens te zeggen. Jens had vanmiddag een kinderfeestje, dus met Amber en Wen naar de stad op pettenjacht. Amber helemaal blij, shoppen met Pap en Mam!!! Dat valt nog tegen, een fatsoenlijke pet vinden. Uiteindelijk bij oa Bever wat gevonden. Zie onderstaande foto.

Op één van de petten staat "Getting dirty since 1973", zegt Wen dat is jammer, jij bent van 1974. Ik zei dat ik waarschijnlijk in die 9 maanden daarvoor al regelmatig "Dirty" was!!! Dus is 1973 helemaal oké. Dan nog een rode voor de afwisseling. De grijze van de Bergersee Hütte heb ik overgehouden aan een tocht samen met Wen in het Virgental. Dan nog twee beige varianten van Jovink, één om te klussen en ééntje voor dagelijks gebruik, overgehouden aan één van de Zwarte Cross avonturen met de jongens. Als laatste nog een pet van de Obstler Hütte uit Sölden, deze heb ik overgehouden aan de wintersportvakantie in Sölden. Hier moet ik het de komende maanden mee doen als mijn krullen het helemaal laten afweten. Verder voel ik me lichamelijk wel oké. Ga regelmatig lopen en spring op de racefiets om een rondje te maken. Geestelijk zit het ook wel in orde, ben er verder in berust dat ik de komende tijd maar op me af moet laten komen en dan wel zie hoe ik het doe. Voor de komende week heb ik van diverse mensen, waaronder een lotgenoot, het dringende advies gekregen om energie te slurpen en te genieten van de "goede week". Dat gaan we dan maar doen!!! 
Welterusten en tot de volgende keer maar weer.